Obecnie
polskie prawo nie kontroluje w pełni rynku usług coachingowych i nie
reguluje precyzyjnie panujących na nim zasad. Zabezpieczeniem dla
klientów jest umowa coachingowa (kontrakt), zawierana na samym początku
procesu coachingowego, która powinna być zgodna z Kodeksem Etyki Coacha.
To właśnie ona chroni klienta przed niekompetencją coacha oraz
pozwala na wypracowanie zadowalających obie strony zasad współpracy.
Mimo, że podstawą pracy coacha z klientem jest wzajemne zaufanie, to
kontrakt tworzy bezpieczne warunki dla całego procesu coachingowego oraz
umożliwia skoncentrowanie się wyłącznie na osiąganiu celu przez
klienta.
Jako że nie istnieją żadne wymogi co do formy umowy
coachingowej, może ona być zawarta na podstawie ustnego porozumienia,
jednak zaleca się sporządzanie jej w formie pisemnej.
Umowa
zawierana jest pomiędzy coachem a klientem, a w przypadku business
coachingu - gdy proces traktowany jest jako metoda wsparcia pracownika -
przez coacha i pracodawcę. Powinna ona kompleksowo regulować wszelkie
kwestie organizacyjne coachingu takie jak:
CENA –
wysokość honorarium za sesję warto jasno przedstawić klientowi na samym
początku współpracy. Coach może także określić jak kształtuje się
płatność w warunkach zmiennych np. w przypadku nagłego odwołania sesji
przez klienta.
MIEJSCE - aby zapewnić
prywatność, komfort i przestrzeń do pracy, należy ustalić odpowiednie
miejsce spotkań coacha z klientem. Doświadczony coach zazwyczaj zna
sprawdzone miejsca nadające się do przeprowadzenia sesji.
CZĘSTOTLIWOŚĆ SESJI I ICH DŁUGOŚĆ
– w celu zachowania odpowiedniej dynamiki procesu należy określić jak
długo będzie on trwał, założyć z ilu sesji będzie się składał i jak będą
one rozłożone w czasie. Poza tym ważne jest zaplanowanie czasu trwania
pojedynczej sesji.
CEL COACHINGU – określenie
ogólnego celu na początku współpracy pomaga wspólnie weryfikować postępy
coachee w trakcie procesu. Warto wiedzieć i pamiętać o tym jaki cel
osiągnąć chce klient - wtedy coach może odpowiednio dobierać narzędzia i
metody pracy.
OCZEKIWANIA STRON – strony umowy
mogą określić swoje indywidualne zasady, potrzeby i oczekiwania wobec
siebie nawzajem. Warto zawrzeć tu zapis o dyskrecji coacha oraz określić
nieprzekraczalne granice w tej relacji.
Ponadto, przed
rozpoczęciem współpracy coach powinien poinformować swojego klienta o
narzędziach i metodach jakie stosuje oraz o kwalifikacjach i
kompetencjach jakie posiada. Klient powinien mieć świadomość roli i
odpowiedzialności jakie spoczywają na każdej ze stron w relacji
coachingowej, aby była ona jak najbardziej efektywna.